de dagen

de dagen lijken te lengen nu de winter komt
in het vroege donker zwijgt de avond stil
de afwas, een bord, een mok, is gedaan
ik praat tegen de kat, een vriendschap zonder
wederkeer, liever wil hij op muizenjacht gaan

de dagen lijken leeg nu het vakantie is
de bank is sleets op het plaatsje bij het raam
geen kinderen die naar school toe moeten
ik staar over de geraniums, hun beste tijd voorbij
blijf ik op mijn post om een enkeling te groeten

de dagen lijken kleurloos nu jij er niet meer bent
ik tel de uren die zich rijgen tot een brij van weken
oneindig voortkabbelend in een monochroom zwart
ik vraag me steeds af, waar mijn leven is gebleven
in mij klopt immers nog altijd dat verlangend hart

Annette Akkerman